فلسفه سفره هفت سین:

فلسفه سفره هفت سین:

 در آیین باستانی ایران برای هر جشن خوان یا سفره ای گسترده میشد که دارای انواع خوراکیها بود.
سفره نوروزی بر پایه عدد مقدس هفت
بنا شده بود.
در زمان هخامنشیان در نوروز به روی هفت ظرف چینی غذا میگذاشتند که به آن هفت چین میگفتند.
بعدها در زمان ساسانیان هفت شین رسم شد که شامل شمع، شراب، شیرینی، شربت، شمشاد، شقایق و شاخه نبات بود.
بعد از سقوط ساسانیان وقتی که دین اسلام وارد ایران شد با حفظ سنتها و آیین های باستانی به هفت سین تغییر پیدا کرد که شامل:
سیب، سیر، سرکه، سکه، سمنو، سماق و سنجد می‌باشد.

فلسفه وجود  آیینه وشمعدان در سفره هفت سین:
آیینه نماد تصویر پیدایش و روشنایی است.
شمعدان نیز نماد پایداری نور و گرما و شمع ها نماد شادی و روشنگری هستند.

فلسفه سبزه:
سبزه عید نماد شادابی و سرسبزی و نشانگر زندگی بشر و پیوند او با طبیعت است و از دانه هایی مثل گندم، عدس، و ماش می‌باشد.
در ایران کهن ۲۵روز پیش از نوروز بر ۱۲ستون از خشت خام  در میدان شهر سبزه می‌کاشتند و در روز ۶ فروردین با جشن و سرور سبزه ها را می‌کندند و برای فرخندگی به هر سو می‌پراکندند.

فلسفه اسپند و سکه:
اسپند خاصیت ضدعفونی کننده و دارویی دارد و به نیت سلامتی در هفت سین گزاشته می‌شود.
سکه نیز به نیت برکت و درآمد زیاد بر سفره هفت سین می‌نشیند.

فلسفه وجود سرکه و سمنو:
سرکه: سمبل صبر و استقامت، نماد مقاومت در برابر نا ملایمات روزگار که قبلا بجای آن شراب می‌گذاشتند.
سمنو: شیرینی وبرکت در زندگی
ثروت، فراوانی و وفور.

فلسفه وجود سنجد:
سنجد نماد عشق، فرزانگی، و زایش است.
سمبل محبت و نوع دوستی
(میوه درخت عشق)، اگر میخواهید روابط گسترده تری داشته باشید سنجد بیشتری بگذارید.

فلسفه وجود سیب:
سیب سمبل زیبایی و سلامت است.
به نشانه سلامتی به تعداد افراد خانواده در هفت سین میگذاریم و می‌خوریمش تا خراب نشود.
(عشق به افراد خانواده)

فلسفه وجود سنبل و تخم مرغ:
سنبل: گل آناهیتا و مظهر حضور آناهیتا ایزد بانوی آب است.
تخم مرغ: نماد نطفه و باروری (حتما در سفره بگذارید) رنگ بزنید یا نزنید مهم نیست اما قبل از خراب شدن میل کنید.

فلسفه وجود سماق و سیر:
سیر: نگهبان سفره و سمبل سلامتی از نوع جلوگیری از ورود انرژی های منفی
سماق: سمبل طلوع دوباره، همرنگ خورشید درحال طلوع و نماد چاشنی و محرک زندگی

mhrismanchian